معنی مختص بودن

انحصار

منحصر

اختصاص

Reserve

مختص. [م ُ ت َص ص] (ع ص) خاص کرده. خاص گردیده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مخصوص شده و خاص شده. پسندشده و انتخاب شده. (ناظم الاطباء). ج، مُختَصّات. || مصاحب و همدم و مونس و دوست برگزیده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به اختصاص شود.

مختص الملک. [م ُ ت َص ْ صُل ْ م ُ] (اِخ) معین الدین ابونصر احمدبن فضل بن محمود که به سال 518 هَ. ق. به وزارت سلطان سنجر رسید و به سال 521 هَ. ق. به دست باطنیان کشته شد. و رجوع به تجارب السلف و فرهنگ فارسی معین و غزالی نامه شود.

(مُ تَ صّ) [ع.] (اِمف.) اختصاص یافته، آنچه خاص کسی یا چیزی باشد.

وجود داشتن، هستی، حاضر بودن، اقامت داشتن. [خوانش: (دَ) [په.] (مص ل.)]

آنچه خاص کسی یا چیزی باشد، اختصاص‌یافته، خاص‌گردیده،
(اسم، صفت) [قدیمی] آنکه که نسبت به کسی نزدیک است، مقرب،

مُختَصّ، خاصّ، اختصاص یافته،

خاص، مخصوص، ویژه، اختصاص‌یافته

اختصاص دادن، ویژه گردانیدن

وجود داشتن، هستن،
(متضاد) عدم، نبودن، حاضر بودن،
(متضاد) غایب بودن، درحیات بودن، زنده بودن،
(متضاد) مردن، زندگی کردن، زیستن، اقامت داشتن، سکونت داشتن، وجود، هستی،
(متضاد) عدم، فرا رسیدن، شدن

اختصاص یافته

tahsis etmek

مرض مستوطن

1192